De vrouw met het boek

Ik ben uitgenodigd om gedurende een week 

elke dag een foto van een boek, dat ik leuk vond of vind, 

op Facebook te posten, zonder commentaar of opmerkingen.

Dit is dag 2.

Dit boek heb ik in mijn eerste jaren als christen gelezen. Het heeft een diepe impact op mij en mijn leven met Jezus gehad. Een waar gebeurd verhaal. Een groot getuigenis en een goed voorbeeld.

Zij komt net als mij ook tot levend geloof. Zij wil Jezus volgen, zelfs tot China. Haar weg is niet gemakkelijk, maar ze blijft gaan en staan voor wat Hij in haar heeft gelegd en haar droom uit te leven. Ze weet zeker dat ze moet gaan en dat Hij voor haar zorgt. Ondanks alle tegenstand en tegenwerkingen gaat ze haar weg, om uit te gaan als volgeling van Jezus om het evangelie te brengen. Niets weerhoudt haar. 

Het heeft mijn hart voor de vervolgde kerk geopend, en mijn liefde voor andere volken en natiën versterkt. 

 Glady woont in Engeland, ze gaat als dienstmeisje in Londen werken, ze maakt in haar vrije tijd veel lol, totdat ze op een avond door een groepje jongelui de kerk ingesleurd, daar blijft ze geboeit luisteren het raakt haar en Glady komt tot het geloof . Ze besteedt nu al haar vrije avonden om naar de kerkdienst te gaan, daar praten ze ook over de zendelingen in China.  

Daar zou Glady heel graag naar toe willen. Haar wens gaat in vervulling als ze een krantenbericht leest dat de grenzen open zijn. Glady gaat sparen, totdat ze de goedkoopste reis heeft gespaard, en ze gaat op reis om een wat oudere dame, Jeanie Lawson te gaan helpen met het zendingswerk. 

De reis gaat niet zonder gevaren. Ze wordt aangehouden in Rusland daar wordt haar persoonsbewijs veranderd. Ze is geen zendelinge meer maar ‘machinist’ om in Rusland te moeten werken. Ze ontsnapt en vlucht naar China, daar aangekomen gaat ze naar Yang Cheng om Jeanie Lawson te helpen met het zendingswerk. 

Dat gaat niet zonder enig moeite, ze richten een herberg op waar de ezelsdrijvers kunnen overnachten en er wordt na het eten uit de bijbel gelezen/gesproken. Ook krijgt Glady opdracht van de mandarijn om de kindervoetjes te ontbieden, zo gaat Glady alle dorpjes langs, als ze onderweg naar huis is ziet ze een moeder met een verwaarloosd kind aan de kant van de weg zitten de moeder probeert het kind te verkopen. 

Glady krijgt zo erg medelijden dat ze het besluit te kopen. Zo krijgt ze haar 1ste kind die de naam krijgt ninepence. Ze krijgt steeds meer alleenstaande kinderen totdat ze er 36 heeft dan breekt de oorlogsdreiging van Japan uit. Het stadje wordt gebombardeerd, Glady vlucht met haar kinderen naar het zuiden. Ze komen uiteindelijk bij de gele rivier aankomt, zijn de boten daar verdwenen maar dan mogen ze mee varen met een Chinese soldaat, zo bereiken ze veilig de overkant.

Glady levert haar kinderen af bij een stichting die ze zal verzorgen.

Ze gaat zelf verder en gaat het evangelie in de dorpjes vertellen, dan krijgt ze een ernstige ziekte en wordt gered door een man die haar medicijnen geeft, dat nauwelijks verkrijgbaar is.

Na haar ziekte gaat ze terug naar Engeland, daar vertelt ze overal haar verhaal en krijgt er veel giften voor. Glady vertrekt weer naar China, waar ze een weeshuis opricht.

Maar als Glady op een keer thuis komt ziet ze dat de deur open is, ze loopt naar binnen naar haar kamer, dan hoort ze in een hoekje een klein geluidje, ze gaat kijken en ziet daar een klein jongetje van een dag oud liggen. Ze houdt het en voed het op als haar eigen kind. Ze noemt Gordon. Maar Glady wordt ook steeds ouder en kan met moeite de dorpjes bereiken. Kathleen verzorgt haar en het weeshuis. Glady sterft de avond van 1969/1970.

Mevrouw Mijnders-van Woerden werd op 9 november 1921 te Akkrum (Friesland) geboren. Ze heeft de industrie- en huishoudschool gedaan. ze studeerde toen al in de boeken van haar broers die op de universiteit zaten. Later gaf ze les in handwerken op verschillende scholen en ze begon ook wat boeken te schrijven. Toen ze tweeëntwintig jaar was, is ze getrouwd met een meubelhandelaar die verschillende meubelwinkels had. 

Mevrouw mijnders wilde (al toen ze kind was) in de zending gaan werken. Toch moest ze tot haar drieënveertigste jaar wachten voordat God haar een taak gaf in het zendingswerk. In 1964 moest de heer Mijnders voor een zakenreis naar Afrika en zijn vrouw mocht mee. 

"Dit kan ik niet anders zien dan dat de Heere het zo heeft bestuurd. Voor mij was het een gebedsverhoring. Daar had ik van mijn achtste tot mijn drieënveertigste jaar ernstig om gebeden", zei mevrouw Mijnders.

Ongeveer veertig jaar heeft mevrouw Mijnders zich ingezet voor de zending en vanuit haar huidige woonplaats in Lisse houdt ze zich nog steeds met de zending bezig.

Later heeft de Heere haar weg naar China geleid. Dat leidde uiteindelijk tot het schrijven van het boek De vrouw met het Boek.

Het verhaal is verfilmd: The Inn of the Sixth Happiness