Mijn bezoek aan de Gebedsruimte
In de morgen op de fiets: Heerlijk!
Mijn 1e blik: Bij het binnenkomen werd ik bepaald bij de grote flessen met roze en pastelblauwe verf. Ik was niet van plan te schilderen. Ik heb ook eigenlijk niets met deze kleuren. Deze woorden kreeg ik: Mijn zoon. Ik schilder - Mijn in pastelblauwe verf en zoon in roze. Een aparte combinatie. Die heb ik niet verzonnen. Mijn / onze zoon – zoon Gods Zoon
zoon in roze - Ik als dochter - Ik had een jongen moeten zijn. Mijn moeder was helemaal niet blij met mij en weigerde mij als dochter. Ze wilde mij niet zien, toen ik net was geboren. Ze was teleurgesteld.
Ik kreeg een jongen, wat was ik blij. Hij was zo welkom. Het had weinig gescheeld, of hij was niet levend geboren. Jonathan = Gods geschenk.
Ik herinner dat mijn moeder niet blij was dat ze oma werd. Ze heeft diverse negatieve woorden over hem uitgesproken. Ik heb al mijn liefde voor hem uitgebeeld in hartjes in deze schildering.
De Eniggeboren Zoon, Gods Zoon, was niet welkom in deze wereld. Toen Hij geboren werd is er alles aangedaan om alle jongetjes te doden. De wereld wilde Hem niet, dus werd Hij gekruisigd. Niet wetende wat Hij in dit sterven heeft bewerkstelligd. Hij gaf Zijn bloed en verbrak elke vloek.
Zijn Liefde is zo enorm groot voor de mens Hooglied 2:1: Hij kusse mij met de kussen van zijn mond! Want kostelijker dan wijn is uw liefde… Ik heb al die kussen uitgebeeld in hartjes.
Lila is het mengsel van roze met blauw. Ik vind lila een mooie kleur. Zijn wiegje was lila. In die tijd was geslacht vooraf niet te bepalen. Met de geboorte kon je pas zien of het een meisje of een jongetje was. Lila was dus veilig.
Met het hele seksuele geaardheid in deze tijd komt dit in mijn gedachten als ik mijn werkstuk bekijk. Roze en blauw… Wie mag je zijn? Wie mag je zijn in deze wereld? Wie mag je zijn voor God?
Zo lief heeft God de wereld, dat Hij Zijn eigen Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Spreuken 21:2: Een mens kiest in eigen ogen steeds de rechte weg, de HEER toetst wat hem innerlijk beweegt. NBV
Ik bid de Spreuken uit over mijn zoon. Dit boek staat vol met tekeningen van hem, maar ook zijn vrouw heb ik getekend in de geschiedenis en familie Bijbel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten