Psalm 139
Ik wordt gebreid tot een klein uniek mensje
In de schoot van de moeder
In het hart van de Vader
Mijn DNA streng wordt uniek gevormd
Hij is er dicht bij
Zo, daar ben ik dan! Een klein mensje.
Welkom voor God.
Voor mijn moeder was het heel erg
wennen dat ze zwanger was.
Het was voor haar een moeilijke tijd.
Ze was erg eenzaam in haar nieuwe omgeving en
mijn vader was druk met het werk.
Ze had geen vriendinnen daar en was ver van huis.
Ze breidde graag en maakte mijn 1e babyjasje zelf.
Ze hoopte op een jongen, dus
het was even een teleurstelling met de geboorte
dat ik een meisje was.
Wat een teleurstelling was op zo'n moment
kan later invloed hebben op hoe je je
als meisje ontwikkeld.
Ik heb dat pas veel later ontdekt.
Door moeiten heen,
Welkom te zijn voor God.
Nu is het zo'n vrijheid voor mij om
als vrouw te kunnen leven
met de talenten die
Hij heeft gegeven.
Mij aanvaard te weten!
Ik ben enorm dankbaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten